Ik wil je voorstellen aan vijf mensen die zich bezighouden met de kerk. In het bijzonder met de kerk in het Westen. Ze proberen te begrijpen wat er in het Westen aan de hand is, welke impact dat heeft op de traditionele kerken en waar het huiswerk voor de kerk ligt. Ik heb ze bij elkaar aan tafel gezet en wil ze een paar vragen stellen.
Ard:
Jullie denken veel na over de kerk in het Westen. Is daar iets aan de hand dan? Voelen jullie je ongemakkelijk in de kerk?
Mark:
Misschien heb je een fijne groep gelovigen om je heen en heb je daar niet zo’n last van. Maar als je wat meer om je heen gaat kijken en even vanuit een helikopterview probeert te observeren, dan weet ik eigenlijk niet hoe je je níet ongemakkelijk kan voelen in de kerk. Kijk ’s hoeveel kerkgebouwen steeds meer verdwijnen uit het straatbeeld. Kijk ’s hoeveel mensen de kerk verlaten. Kijk eens hoe een bepaalde vorm van betrokkenheid bij de kerk verdampt: commitment en offerbereidheid neemt af, het wordt allemaal veel losser en individualistischer en consumerender. Het wordt alleen al ongemakkelijk door de vraag die hierdoor sterk opkomt: wat is er toch aan de hand?!
Alan R.2:
Ik herken dat wel wat Mark zegt. Honderd duizenden verlaten hun kerken en zijn moe van alle georganiseer. Ze kunnen niet meer warm worden van beleidsnotities van denominaties of de laatste vondst om de kerk weer te laten werken. Ze hebben er meer dan genoeg van dat kerken maar over zichzelf blijven praten in een wereld met veel grotere uitdagingen.
Jonathan:
Ik zou twee dingen duidelijk uit elkaar willen trekken. Het goede nieuws zal nooit verdwijnen. Daar ben ik niet ongemakkelijk over. Gods plan door Jezus Christus wordt uitgevoerd en er is niets dat dat tegen kan houden. Alle macht is aan Jezus toevertrouwd. Waar ik me wel ongemakkelijk bij voel is, in hoeverre de kerk trouw is aan dat goede nieuws. De geloofwaardigheid van de kerk in het Westen staat onder zware druk.
Alan R.1:
Zie je het niet ook aan de kerk zelf, dat ze zich ongemakkelijk voelt? Wat je zoveel ziet gebeuren is dat kerken de problemen proberen te ‘fixen’ met strategische plannen, nieuwe technieken en verbeterde programma’s. Er gaat daar steeds meer tijd en energie in zitten, maar ze leveren steeds minder op.
Bryan:
Je ziet dat de positie van de kerk in de samenleving verandert. Ze raakt een gevestigde positie kwijt, komt steeds meer in de marge te staan. Dat is onwennig en ongemakkelijk. Ze moet een nieuwe houding hervinden.
Alan N.:
Om bij dat laatste aan te sluiten, volgens mij voel je dat als je in gesprek raakt over je christelijk geloof. Het kan een goed gesprek zijn, maar je gesprekspartner ontvangt je geloofsgetuigenis als een persoonlijke voorkeur tussen alle andere keuzes. Je bent maar een van de vele spelers/kraampjes op de markt.
Alan R.1:
Voor mij is het helder. De traditionele kerken sluiten niet aan op Gods reddend bezig zijn met zijn wereld.
Ard:
Nou, dat maakt me behoorlijk ongemakkelijk! Je durft het stevig neer te zetten, Alan. We duiken gelijk behoorlijk de diepte in!
… wordt vervolgd…
De bijbel als groot-verhaal lezen 
Wat Alan zegt kan denk niet. Je kunt niet alle traditionele kerken over één kam scheren. Maar ik denk dat de vraag eenvoudig is, wat is het doel van het bestaan van de gemeente van Christus? Wat is de roeping van de gemeente ? En voldoet een gemeente daaraan ?
Als een gemeente daar structureel niet aan voldoet dan blijft zegen uit. En zegen is denk voorwaardelijk, komt alleen bij gehoorzaamheid . Gods liefde natuurlijk niet, die is onvoorwaardelijk . Dus hoewel ze als gemeente ongehoorzaam zijn aan hun roeping blijft God nog steeds van ze houden. Alleen vrucht zal uitblijven dus daar moeten de functies binnen een kerk dan voor zorgen. En dat is hard werken . Onmogelijk in principe want dat kan alleen God geven. Vandaar dat ook daar mensen weglopen en er veel burn outs ontstaan. Een gezonde gemeente weet wat Gods taak is en wat de taak en verantwoording van de gemeente is. En dat kan heel gaaf zijn. Er is namelijk altijd een groter plan voor een gemeente . Een gemeente is er niet om lekker dienstjes draaien voor eigen consumptie.
LikeLike
Hoi Bertram,
Mijn suggestie is om nog even te blijven luisteren tot het gesprek is afgelopen. Alan is inderdaad een boeiende gesprekspartner, die het gesprek spannend maakt. Maar daarmee helpt hij wel om goed de urgentie te gaan aanvoelen, en serieus over de consequenties ervan na te denken. Het gesprek wordt vervolgd!
LikeLike
Hoi Ard , dat ga ik zeker doen. Excuses voor een misschien te snelle conclusie 🙂
LikeLike